اینکوترمزها، توافق نامه‌های استانداردی هستند که توسط اتاق بازرگانی (ICC) تدوین شده‌اند و در معاملات صادراتی استفاده می‌شوند.
اتاق بازرگانی (ICC) سازمانی بین‌المللی است که وظیفه تدوین قوانین و شرایط تجاری بین‌المللی را برعهده دارد. ICC در سال ۱۹۱۹ تأسیس شد و تا به امروز نقش مهمی در توسعه و تعیین قوانین تجارت بین‌المللی داشته است. این سازمان تعاریف و قوانین مختلفی را در زمینه تجارت بین‌المللی تدوین کرده است و اینکوترمزها نیز از جمله آنها محسوب می‌شوند.
این توافق نامه به عنوان یک زبان مشترک بین صادرکنندگان و واردکنندگان عمل می‌کند و شرایط، مسئولیت‌ها و حقوق طرفین را مشخص می‌کند.
با استفاده از اینکوترمزها، ابهامات و اختلافات حاکم بر معاملات بین‌المللی کاهش می‌یابد و ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل، بیمه، گمرک و سایر جوانب معاملاتی به طور واضح تعیین می‌شوند.
استفاده از اینکوترمزها در معاملات صادراتی دارای مزایای فراوانی است. این مزایا شامل ایجاد قوانین و شرایط یکسان در معاملات بین‌المللی، کاهش ابهامات و خطاها، تعیین مسئولیت‌ها و حقوق طرفین، حمایت از صادرکنندگان در روند صادرات و افزایش اعتماد و قابلیت اطمینان در معاملات است.
با توجه به اهمیت استفاده از اینکوترمزها در معاملات صادراتی، این مقاله ازمسترزعفران به بررسی اینکوترمزها و نقش آنها در تسهیل معاملات بین‌المللی، حفظ حقوق و مسئولیت‌های طرفین و کاهش ریسک‌ها می‌پردازد.
همچنین، راهنمایی‌هایی برای انتخاب صحیح اینکوترم مناسب در معاملات صادراتی نیز گفته شده است.
تاریخچه اینکوترمزها به دهه ۱۹۳۰ برمی‌گردد که در آن زمان اولین نسخه از این توافق نامه توسط ICC منتشر شد. از آن پس، اینکوترمزها تکامل یافته و نسخه‌های جدیدتر و به‌روزتری ارائه شده است. هدف اصلی تدوین اینکوترمزها، توافق و یکپارچگی در معاملات بین‌المللی، افزایش قابلیت اطمینان و کاهش ابهامات بوده است.
اینکوترمزها با استفاده از کدهای سه حرفی، مانند EXW، FOB، CIF و DAP، شرایط و تعهدات طرفین در معاملات بین‌المللی را مشخص می‌کنند. هر یک از این کدها دارای مفهوم و معنی خاصی هستند که بر اساس آنها حقوق و تعهدات صادرکننده و واردکننده تعیین می‌شود.
